لبخند آدم های صبور

آدم های صبور یه خصوصیت عجیب دارن.

بی نهایت لبخند میزنن.

این لبخند شاید تو نگاه اول حس گذشت بده

((اینکه هر زخمی زدی.هرچیزی که گفتی فدای سرت.من فراموش میکنم)).

ولی آدم های صبورهیچوقت چیزی رو فراموش نمیکنن.

زخمارو می شمارن.حرفارو مرورمیکنن وهمچنان لبخند میزنن.

یه روزی که صبوری دیگه جواب نداد , با همون لبخند تویه چشم به هم زدن برای همیشه فراموشت میکنن.

انگار که هیچوقت تو زندگیشون نبودی.

آدمای صبورهم تا یه جایی میگن فدای سرت.